Disa fjalë për Lulzim Bashën (para se të na drejtojë)

410

Lulzim Basha ka hyrë në politikë nga Komiteti i Orientimit të Politikave. Pak a shumë një organizëm që e shpiku Sali Berisha për të katapultuar emra të rinj në politikë, dhe të hiqte qafe me stil Meminë, Minarollin, Vejsiun etj…

Forma e emërimeve në postet kyçë dhe emërimi si deputetë përmes një sistemi që ngjan si mutacion nuk ka asnjë shkelje përderisa liderët e kohës kanë rënë dakord që në vitin 2008. Ama duhet kuptuar se Basha është prodhim i një sistemi, që nuk sjell vlera prej 10 vitesh, dhe si i tillë duhet të ndihet i tepërt.

Kërcënimi i opozitës joparlamentare se nuk merr pjesë në zgjedhje, nuk pi më ujë.

Shqipëria e ka kaluar një provë të ngjashme pa opozitën në garë. Mjaft të kujtojmë kur Edi Rama kishte përballë Spartak Ngjelën. Ky i fundit nuk hyri në balotazh, Rama fitoi në raundin e dytë dhe gjithçka për katër vitet e ardhshme shkoi siç e rekomandojnë ‘hadithet’ e demokracisë.

Kjo sa për të kuptuar se përse mospjesëmarrja e Luçiano Boçit, Klevis Balliut apo Albana Vokshit si të deleguar qarqesh, as nuk ngrenë dhe as nuk ulin peshë në këtë histori. Aq më pak kryebashkiakët hibridë të LSI në Gjirokastër, Berat dhe nja 4 bashki të tjera.

Sot që LSI i është rikthyer një dashurie të vjetër, nuk është shënuar ndonjë ‘kataklizmo’.

Është në natyrën e saj që të çojë ujë në mullirin që sheh se bluan më shumë grurë. Kjo parti që Meta ia la me qira Vasilit, dhe ky i fundit ia dorëzoi gruas të ish-kreut, ka një peshë elektorale në rënie sipas shifrave dhe i mungojnë militantët e zellshëm, që mund të digjnin Kuvendin apo Kryeministrinë.

Sa për Lulzim Bashën që erdhi nga KOP-i, duhet të dimë se:

1 – Fitoi një garë të vjedhur me Sokol Olldashin, të faktuar me pamje filmike (i xhiruar me zë dhe figurë, si bashkëshorti i aleates së tij)

2 – E “ndihmoi” fatkeqësia e Sokolit për të mos pasur më shkopinj nëpër këmbë!

3 – Hoqi nga listat të ‘vjetrit’ që përfunduan si Fatos Nano: Çdo ditë premtonin Parti të re, dhe çdo natë grisnin aktin e themelimit!

4 – Hyri në çadër për të bërë zgjedhje pa Ramën. Mori gjysmën më të rëndësishme të qeverisë, Mori eurot e pallatit. Pastaj hyri në zgjedhje me Ramën, pas beve dhe rrufeve, dhe humbi.

5 – Bëri gjysmë lista kandidatësh për deputetë për t’u regjistruar në KQZ, dhe për karshillëk çoi dyfishin e kandidatëve për qark, pas pilafit (afatit) sa për të thënë që kam emra.

6 – Për shkak të mendve të veta, të Saliut apo të përmendurit kunat në media, i dolën fituesit të aftë për aktorë Portokallie.

7 – Doli nga Kuvendi pasi kishte 6 vite që thoshte se do të dilte, tani i shkon Kuvendit sërish në derë për të hyrë.

8 – Ka Monika Kryemadhin si aleate më të rëndësishme duke shmangur aleatët tradicionalë të PD (dhe kjo nuk do koment).

9 – Ngre militantët në protestë, i nxit në dhunë, i tërheq, këndon himni, shpall fitoren dhe i fton për një herë tjetër ku do të vuloset fati i tij.

Nuk e di nëse e kanë kuptuar militantët e PD që mblidhen nga Shkodra, Kamza dhe Vora, por përballë tyre opozita reale është Lulzim Basha!

Sikurse shqiptarët që nuk e njohin ‘shkrepësen’ e Berishës dhe Metës kanë përballë Edi Ramën, si përgjegjës të një jete më të mirë apo më të keqe.

Qoftë Rama bariu biblik me kërrabë në dorë, qoftë ujku me mëlçi në qafë! Qoftë Basha, lider apo tenor! Që në çdo rast nuk e thërret dot ‘ezanin’ për të bërë ndryshimin. Aq më pak pa treguar një histori tjetër të ngritjes së tij si ”yll’.

Aq më pak vetëm, pa hallë Esmanë në krah që i pëshpërit në vesh: “Nesër ia terezitim prap. Vij dhe unë e të ndihmoj”!

Nga Ardit Rada